Sevme sanatı: sevmek bir beceri midir?

Sevme Sanatı: Sevmek Bir Beceri midir? Erich Fromm’un “Sevme Sanatı” adlı eseri, aşkın yalnızca bir duygu olmadığını, aynı zamanda öğrenilmesi ve geliştirilmesi gereken bir beceri olduğunu savunur. Fromm’a göre sevgi, anlık bir heyecan ya da kendiliğinden ortaya çıkan bir his değil, emek isteyen bir sanattır. Peki, gerçekten sevmek bir beceri midir? Eğer öyleyse, bu beceriyi nasıl geliştirebiliriz? Fromm, modern insanın sevgiyi genellikle tüketim odaklı bir anlayışla ele aldığını söyler. Birini sevmenin, bir ürünü satın almak gibi, bireysel tatmin sağlayan bir deneyim olarak görüldüğünü ifade eder. Oysa ona göre sevgi, fedakârlık, ilgi, sorumluluk, saygı ve bilgi gerektiren aktif bir süreçtir. Gerçek sevgi, insanın kendi olgunlaşma süreciyle doğrudan bağlantılıdır. Kendi iç dünyasını tanımayan, yalnız kalmaktan korkan veya sevgiyi sadece almak olarak gören bir birey, sevmekte de zorlanacaktır. Bu noktada, Fromm sevginin dört temel türünden bahseder: kardeşçe sevgi, anaç sevgi, erotik sevgi ve kendini sevme. Tüm bu sevgi biçimleri, sağlıklı bir bireyin iç dünyasında dengeli bir şekilde var olmalıdır. Özellikle kendini sevme kavramı, bencillikle karıştırılmamalıdır. Fromm’a göre sağlıklı bir insan, kendini sevmeden başkasını da sevemez, çünkü sevgi ancak paylaşılabilen bir olgudur. Sevgi bir beceri ise, tıpkı diğer beceriler gibi pratik yapılarak geliştirilebilir. Empati kurmak, dinlemeyi öğrenmek, sabırlı olmak ve karşımızdaki insanı olduğu gibi kabul etmek, bu beceriyi güçlendiren unsurlardır. Ancak günümüz dünyasında hızla tüketilen ilişkiler, bu pratiği zorlaştırmaktadır. Bir insanın gerçek sevgiye ulaşması için öncelikle kendi içsel yolculuğuna çıkması, duygusal olgunluğunu artırması gereklidir. Bir terapistin bakış açısından sevgi, bireyin erken deneyimlerinden beslenen, zamanla şekillenen ve geliştirilebilen bir kapasitedir. Çocuklukta kurulan bağlar, bireyin ilerleyen yaşamındaki sevme biçimini doğrudan etkiler. Sağlıklı ve doyumlu ilişkiler kurabilmek için bireyin öncelikle kendi duygusal ihtiyaçlarını anlaması, geçmişten gelen yaralarını onarması ve kendine şefkat gösterebilmesi gerekir. Sevmek, yalnızca içgüdüsel bir his değil, farkındalıkla geliştirilen bir sanattır. Bu perspektiften bakıldığında, “Sevme Sanatı” yalnızca bir kitap değil, hem bireysel farkındalık hem de terapötik süreçler için güçlü bir rehberdir.