0-3 yaş grubundaki çocukların gelişiminde global bir bozulma gösteren ve motor becerileri, sosyal etkileşimleri, dil ve iletişim, bilişsel becerilerinin hepsinde ortaya çıkan ve sınırlı davranışlara sebep olan aynı zamanda da beynin gelişimini engelleten ciddi bir nöro-gelişimsel bozukluktur.
Günümüzde Otizm çok sık rastlanan ve giderekte artmaya başlayan gelişimsel bir yetersizliktir. Otizmin kızlara göre erkeklerde çok daha fazla görülmektedir. Otizmin görülmesinde çocukların ailesi tarafından yetiştirilme şekli ya da ekonomik koşulların hiçbir etkisi bulunmamaktadır. Zihinsel yetersizlikten sonra insanlarda en çok rastlanan nöro-gelişimsel yetersizlik Otizm rahatsızlığıdır. Otizmin belirtileri arasında ise çevreye karşı duyarsız davranma, tepki verememe ve ilgisizlik çok sık görülmektedir. Aynı zamanda otistik çocuklarda komut almama durumu ve işaret dili kullanmamada vardır. Otistik çocukların oyun oynama yeteneği de çok azdır ve yaşıtlarına karşı oldukça ilgisiz davranırlar. Konuşma esnasında otistik çocuklarda gözle görülen bir gerilik durumu vardır. Aynı zamanda otistik çocuklarda aşırı hareketli hal ve davranışlarda bulunur, kurallara uymakta zorluk çeker. Aynı zamanda otistik çocuklar bir şeye sabitlenerek uzun süre boyunca bakakalırlar. Ayrıca kendisine bakılan otistik çocuklarda nadiren bir gülümseme belirebilir. Çevresindeki kişilerinin seslerini ve hareketlerini nadiren de olsa taklit edebilirler. Otistik çocuklar 6 ila 12 aylıkken isimlerine tepki veremezler. Göz teması kuramama ve vücutlarında olağan dışı hareketlerin meydana çıkması başlar. Otistik çocuklarda sosyal etkileşim güçlüğü de çok fazla vardır. Özellikle sözel olmayan davranışlarda yetersizlik gözlemlenmektedir. Sosyal etkileşim sırasında sıra dışı göz kontağı ve seslerin kullanımı gözlemlenmektedir. Otistik çocuklar diğer kişiler ile arkadaşlık kuramaz ve yalnızlığı tercih ederler. Otistik çocuklarda belirlenen rutinlere ve düzene büyük bir bağlılık vardır ve değişmemesi için ısrarcı davranırlar. Aynı zamanda otistik çocuklar nesneleri sıra dışı kullanarak, sosyal etkileşim için gerekli olan davranışları sergilemekte güçlük çekerler. Otizmin tanısı erken yaşlarda koyulabilmektedir. Özellikle sosyal etkileşimde güçlük çeken çocuklarda bu belirtilerin gözlemlenmesi sebebi ile tanı çok daha rahat konulmaktadır. Otistik çocuklar genel olarak başkaları ile bir şeyler paylaşmak yerine tek başlarına vakit geçirmekten hoşlanırlar. Çevresindeki kişilerin ne yaptıkları ile ilgilenmeden ve göz teması kurmadan kendi ilgilendikleri işi odaklanırlar. Yaşıtlarına göre konuşmakta güçlük çeken otistik çocukların bazıları ya yetersiz konuşur ya da hiç konuşamayabilirler. Düzen değişikliklerine aşırı tepki veren otistik çocuklar bazı konularda da aşırı bilgi sahibi olabilir. Bazı otistik çocuklarda sürekli el çırpmak ve sallanmak gibi tuhaf davranışlarda gözlemlenebilir. Bu olumsuz özellikler ile birlikte bazı otistik çocuklarda ise özel yeteneklerin de gözlemlenmesi mümkündür. Otizm rahatsızlığının tanısı ise uzman doktorlar tarafından konulmaktadır. Otizm ile ilgilenen ve tanıyı koyan bölümler ise çocuk ruh hastalıkları uzmanı ve çocuk nöroloğudur. Eğer çocuk Otizm tanısı alırsa bu durumda sağlık kurulundan engelli raporu alınır. Bunu almak isteyen ailelerin engelli sağlık kurulu bölümü olan bir hastaneye başvuruda bulunması gerekir. Ne yazık ki Otizm rahatsızlığının henüz bir tedavi şekli bulunmamaktadır. Onun yerine otistik çocuğu özel bir şekilde eğiterek, hastalığın getirdiği olumsuz koşulların azaltılması hedeflenmektedir.
Otistik çocukların her birinde farklı yetersizlikler bulunduğu için bireysel olarak gerekli kurumlarda uzman kişiler tarafından bir özel eğitim programı oluşturulmalıdır. Özel eğitimlerin amacı ise otistik çocukların hayatını devam ettirebilmeleri için gerekli olan koşullardan oluşmaktadır. Otizm tedavisinde kullanılan ilaçlar ise hastalığın neden olabileceği diğer rahatsızlıkları engelleyebilmek amacı ile verilmektedir. Bu rahatsızlığın ilaç yöntemi ile de tedavisi bulunmamaktadır
Bir yanıt bırakın