Yapay zekalı sahtekarlık olayları son yıllarda süratli bir gelişim gösterdi. Bilhassa deepfake ismi verilen görüntü ve görseller, gerçeğinden ayırt edilemeyecek kadar inandırıcı hale geldi. Bu durum, kullanıcıları önemli tehlikelerle karşı karşıya bırakıyor. Toplumsal medya dolandırıcılığından kimlik hırsızlığına kadar birçok risk barındıran bu uydurma içerikler, kolay lakin tesirli usullerle tespit edilebiliyor.
Yapay zeka sahteciliğini manaya yolları
En temel adım olarak aksine görsel ve görüntü arama metoduna başvurulabilir. Google Lens ile bir görselin internette diğer hangi kaynaklarda yer aldığı basitçe öğrenilebiliyor. Şayet birebir görsel farklı isimlerle, farklı sitelerde ya da stok içerik platformlarında bulunuyorsa, görselin gerçek olmadığı ortaya çıkabiliyor.
Benzer biçimde, Deepware üzere araçlar da görüntülerin yapay olup olmadığını tespit etmede kullanılabiliyor. Toplumsal medya profillerinde yer alan kuşkulu görseller de, görsel adresi kopyalanarak Google Görsel Arama üzerinden incelenebiliyor.
Artan görüntü aramalarındaki sahtekarlıklara karşı canlı etkileşim testi öne çıkıyor. İmajlı arama sırasında karşı taraftan başını süratlice yana çevirmesini istemek, geçersiz manzaraların anlaşılmasını sağlıyor.
Gerçek olmayan bir manzara bu hareketi doğallıktan uzak bir halde, robotik biçimde yapıyor. Tıpkı biçimde, doğaçlama cevap gerektiren sorular karşısında yapay zeka hayli bocalıyor ve bu durum çarçabuk fark ediliyor.
Bu uygulama, iPhone’ların pil ömrünü kısaltıyor!
Yapılan testler, Google Chrome’un Safari’ye kıyasla iPhone’ların pil ömrünü kısalttığını ortaya koydu. Bu sonuç, herkesi hayli şaşırttı.
Yüz sözlerindeki tutarsızlıklar da derin sahtekarlıkları ortaya çıkarmada kıymetli bir gösterge diyebiliriz. Beşerler doğal olarak hislerini yüzlerine yansıtırken, yapay zeka sistemleri bu tabirleri taklit etmekte hala yetersiz kalıyor. Konuşurken ağız hareketlerinin dudaklarla uyumsuz olması ya da tabirlerin yetersizliği, içeriğin düzmece olduğunu gösterebiliyor.
Yapay imgelerde fizikî ayrıntılar da inandırıcılığı baltalıyor. Bilhassa ellerin doğallıktan uzak görünmesi ve garip el hareketleri bu duruma örnek olabilir. Kişinin etrafıyla olan etkileşimi de incelenmesi gereken başka bir nokta diyebiliriz. Gerçek imajlarda beden hareketleri etrafla uyumluyken, geçersiz içeriklerde kişi adeta art plandan kopuk bir biçimde yer alıyor.
Seslerdeki robotik tonlama yahut vakit zaman duyulan bozulmalar da içeriğin yapay olduğunu ele veriyor. Gerçek bir konuşmada bu tıp kesintiler ya da yapay tınılar görülmezken, düzmece içeriklerde ses doğallığını yitiriyor. Bu ses bozulmaları sırf yapay zeka temelli sistemlerde değil, onları hazırlayan şahısların gereğince ince ayar yapmamasından da kaynaklanıyor.
Objelerle olan etkileşimlerdeki başarısızlık da geçersiz içerikleri ortaya çıkaran bir öbür öge. Şapka, gözlük üzere objelerin yüze oturuş biçimi, masayla olan temas ya da yiyeceklerle kurulan fizikî bağ sahicilik testlerinde ayrıntılı olarak ele alınıyor.
Günümüzde deepfake içeriklerin sayısı ve inandırıcılığı giderek artıyor. Fakat dikkatli ve şuurlu bir kullanıcı, birkaç temel denetimle bu geçersiz içerikleri tespit edebiliyor. Pekala siz bu husus hakkında ne düşünüyorsunuz? Görüşlerinizi aşağıdaki yorumlar kısmından bizimle paylaşabilirsiniz.
Bir yanıt bırakın